Ferre-de-chivau(-di-dos-flour)
Hippocrepis biflora
Fabaceae Leguminosae
Autre noum : Fèrri-à-cavau(-dei-douei-flour).
Nom en français : Hippocrépide à deux fleurs.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Hippocrepis biflora & Scrophularia auriculata
Ferre-de-chivau(-di-dos-flour)
Hippocrepis biflora
Fabaceae Leguminosae
Autre noum : Fèrri-à-cavau(-dei-douei-flour).
Nom en français : Hippocrépide à deux fleurs.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Erbo Taio : Pancaro entresigna Fueio : coumpausado Tipe bioulougico : Pancaro entresigna Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Hippocrepis Famiho : Fabaceae Famiho classico : Leguminosae
Coulour de la flour : Jauno Petalo : irreguliero Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Printèms
Sòu : Ca Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco Estànci : Pancaro entresigna Couroulougi : Pancaro entresigna Ref. sc. : Hippocrepis biflora Spreng., 1815 (= Hippocrepis unisiliquosa subsp. biflora (Spreng.) O.Bolòs & Vigo, 1984 )
Scrophularia auriculata
Scrophulariaceae
Àutri noum : Erbo-dóu-bon-siège, Erbo-dóu-bon-sèti, Erbo-dóu-sèti, Erbo-de-sèti, Assiège.
Nom en français : Scrofulaire aquatique.
Descripcioun :Forto planto de la cambo carrado e un pau alado que vèn bèn dins li roubino. Se vèi peréu dous fueioun sus lou pecou de la fueio ; l'estaminodo es óuvalo sènso marjo.
Usanço :Coume soun noum lou dis, l'erbo-dóu-bon-siège es emplegado pèr apasima li moureno. A forto doso la planto pourrié èstre empouisounanto.
Port : Grando erbo Taio : 60 à 250 cm Fueio : óupousado Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Scrophularia Famiho : Scrophulariaceae Ordre : Lamiales
Coulour de la flour : Roujo Petalo : irreguliero Ø (o loungour) flour : 5 à 9 mm Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 800 m Aparado : Noun Jun à setèmbre
Liò : Aigo - Ribiero - Roubino Estànci : Termoumediterran à Coulinen Couroulougi : Mediterranenco-Atlantico Ref. sc. : Scrophularia auriculata L., 1753